Ontwerptekeningen, beplantingsplannen en andere documenten uit de collectie tuin- en landschapsarchitectuur worden regelmatig geraadpleegd voor historisch onderzoek, maar ook andere collecties, zoals de topografische kaarten, luchtfoto’s en kwekerscatalogi worden daarvoor gebruikt door architectuurhistorici en tuin- en landschapsarchitecten.
Afgelopen vrijdag, 8 juni, werd tijdens een studiemiddag van de KNOB de publicatie ‘Richtlijnen tuinhistorisch onderzoek , voor waardestelling van groen erfgoed’ gepresenteerd. De publicatie is een initiatief van de Rijksadviseur voor het Cultureel Erfgoed, Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond, Nationaal Restauratiefonds en Nationaal Groenfonds en is geschreven door drs. R.H.M. van Immerseel (Stichting In Arcadië) en ir. L.W.J.L. Hendriks (Rijksgebouwendienst).
Voor het ‘rode’ erfgoed bestonden er al 'Richtlijnen Bouwhistorisch Onderzoek'.
De nieuwe richtlijnen zijn bedoeld om het zorgvuldig omgaan met groen erfgoed verder te professionaliseren. Cultuurhistorische tuinen, parken, buitenplaatsen en andere groenstructuren dreigen door onvoldoende besef van historische waarde te verdwijnen of waardevolle elementen kwijt te raken.
Prof. Ir. E.A.J. Luiten (o.a. hoogleraar Erfgoed en Ruimtelijk Ontwerp aan de TU Delft) sprak op de studiemiddag over de betekenis van de richtlijnen voor het landschapsarchitectonisch ontwerp. Hij pleitte voor samenwerking tussen onderzoeker en ontwerper en voor integratie van het onderzoek in het ontwerpproces. Alleen het behoud van historisch erfgoed is niet voldoende, het geheel moet ook een nieuwe functie en een nieuwe elan krijgen.
Een papieren versie van de richtlijnen is te bestellen via de website van de RCE.
? 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten